ختراني را مي شناسم كه صورتي مي پوشند ...!
لاك قرمز مي زنند ...!
ناز مي كنند ...!
لوس مي شوند گــآهي
و لبخنـــد مي زنند
اينهايي كه مي شناسم دخترند ...!
ولي
به دخترانه هايشان چوب حراج نزدند ...!
ياد گرفته اند "همه" لايق دخترانه ها نيستند ...! 
اينهــآ هم دختـرند
با چاشني چــآدر
و نمك حيــا ...
ﺑﺮﺳﺮ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﯼ ﺳﺒﺰ ﻓﻠﮏ
ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﺘﺮﺳﮏ ﮔﻔﺖ
ﺩﻝ ﺗﻮ ﭼﻮﺑﯿﻦ ﺍﺳﺖ
ﻭ ﻧﺪﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ
ﺯﺧﻢ ﺯﺑﺎﻥ
ﺩﻝ ﭼﻮﺏ ﺭﺍ
ﻫﻢ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ

گريــــــه شايد زبان ضعـــف باشد! شايد کودکــانه... شايد بی غــرور…
اما هر وقت گونه هــــايم خيس می شـــود؛
می فهمــــم نه ضعيفم...نه کودکم...بلکه پر از احساســـم

مدیونن
اگه کامنت ندن.خخخخخ
نظرات شما عزیزان:
مارینا 
ساعت9:03---27 شهريور 1394