|
چهار شنبه 18 شهريور 1394برچسب:, :: 21:31 :: نويسنده : alone
ختراني را مي شناسم كه صورتي مي پوشند ...!
لاك قرمز مي زنند ...! ناز مي كنند ...! لوس مي شوند گــآهي و لبخنـــد مي زنند اينهايي كه مي شناسم دخترند ...! ولي به دخترانه هايشان چوب حراج نزدند ...! ياد گرفته اند "همه" لايق دخترانه ها نيستند ...! اينهــآ هم دختـرند با چاشني چــآدر و نمك حيــا ...
ﺑﺮﺳﺮ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﯼ ﺳﺒﺰ ﻓﻠﮏ ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﺘﺮﺳﮏ ﮔﻔﺖ ﺩﻝ ﺗﻮ ﭼﻮﺑﯿﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﺪﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺯﺧﻢ ﺯﺑﺎﻥ ﺩﻝ ﭼﻮﺏ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ
گريــــــه شايد زبان ضعـــف باشد! شايد کودکــانه... شايد بی غــرور…
اما هر وقت گونه هــــايم خيس می شـــود؛
می فهمــــم نه ضعيفم...نه کودکم...بلکه پر از احساســـم
مدیونن
نظرات شما عزیزان:
منم مثه توام
عاشقی سخته
|